Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Αφιέρωμα στην Αμαλία μας που τόσο αγαπάμε και όμως δεν είναι πια εδώ...











2 σχόλια:

  1. Άνθρωποι σαν την Αμαλία μένουν πάντα ανάμεσά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαν την Αμαλία δεν υπάρχουν άνθρωποι ηταν πολύ καλός άνθρωπος .θα πω κάτι που μου έχει μείνει ως τώρα όταν την πρώτο γνώρισα οταν ειμουν συμμαθητής με την κορη της γυρω στο 1980 στο γυμνάσιο.......σε μια γιορτή τα παιδια έλεγαν τα ποιηματα οταν τελείωσαν λεει βρε παιδιά να πω και εγώ το ποίημα μου και δεν το λες γιατί πάντα ηταν πλακατζου και ανοιχτος άνθρωπος ...τοτε ανεβαινη στην έδρα και με ενσν αερα μας ειπε το ακολουθω ......οταν ήμουνα μικρουλα ήμουνα και στρομπουλουλα τωρα πού μεγαλωσα παει στο διαολο χάλασα ειπε και καποια αλλα δεν τα θυμάμαι, εγινε θυμάμαι χαμός ....αχεχαστη Αμαλία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή